Featherton

We zijn vandaag vertrokken met onze fiets vanuit Wellington. Ons beoogde doel is Featherton. 

De fietsen zijn door de bagage en extra fietsaccu  topzwaar. Nu mis ik de voortassen die een beetje balans brengen. We willen bij een bakker op de hoek broodjes voor onderweg halen maar helaas is deze dicht.

Het eerste stuk is hetzelfde stuk als we gisteren hebben gereden dus we scheuren behoorlijk door. De wind is weer zeer krachtig en deze hebben we tegen. Wij rijden de route ook altijd verkeerd. 

We komen onderweg een man tegen die ons naar onze plannen vraagt. Hennie vraagt hem of hij weet waar hij spanbanden kan krijgen. Dat weet de man en sleept ons mee naar twee fietsenmaker. Hij brengt ons ook weer naar de juiste route.  Hij geeft ons nog enkele route aanwijzingen mee en zwaait ons uit. Volgens hem is het 40 kilometer rechtdoor en de heuvel over. Het klinkt zo simpel maar de praktijk was iets anders. 

We volgen de rivier. Het fietspad gaat omhoog. Het pad wordt soms wel heel smal waarbij een stuurfoutje slecht uit komt want dan lig je enkele meters lager. Op sommige gedeelten moeten we voor overstekende honden op letten. We komen geen enkele gelegenheid tegen waar we iets te eten kunnen halen maar we hebben een noodvoorraad koekjes. 

We gaan op een gegeven moment een nationaal park in. Veel stijgen en schitterende uitzichten. We volgen de bordjes de Great Ride dit gaat goed. Zelf op een elektrische fiets kun je het zwaar hebben.  We volgen de Remutakatrail. We hebben foto's gezien maar in het echt is het nog mooier. Mocht je niet van groen, fietsen en mooie uitzichten houden dan zeker niet gaan doen. 

We komen ergens op een parkeerplaats nabij het park een kraampje met huurfietsen tegen. We kunnen wat drinken en eten halen. Nou ja eten, een koek. We rijden verder hoger de bergen in. We rijden door enkele tunnels waar het behoorlijk donker is en onze fietsverlichting zou beter kunnen. We komen bij een brug die hoog boven ravijn hangt en het waait hard dus de brug ook. Hennie aarzelt niet en scheurt erover. Ik rij als een gek over de brug hoe eerder ik aan de overkant ben, hoe beter. Het afdalen is best enerverend, vermoeiend en het gaat hard. 

We denken dat we ergens een afslag hebben gemist omdat het pad wel heel smal begint te worden. We worden lichtelijk onrustig,  waar komen we uit. We komen op het hele smalle pad een vrouw met hond tegen. Zij moet toch ergens uit de bewoonde wereld komen. Het pad houdt op omdat rotsblokken naar beneden zijn gekomen. Met enige duw- en trekwerk krijgen we onze fiets over een tijdelijk pad. En dan zien we het Cross Creeck carpark. Nog maar 10 kilometer te gaan. Hennie knijpt hem want zijn tweede batterij heeft niet meer zoveel power.

Gelukkig halen we Featherstone zonder dat de batterij het op geeft. Het is wel een uitgestorven plaatsje. We vinden onderdak in het Featherston motel en camping.

Ons eten bestaat uit soep uit blik en noodles. 

We zijn moe maar voldaan na deze dag.