Ohope

Ik zit dit verhaal te tikken buiten onze motelkamer in Ohope. Als ik naar links kijk zie ik de zee en als ik naar rechts kijk zie ik het meer. Het is wat frisser want de zon is achter de bewolking verdwenen. Het is hier nu 19.00 uur en bij jullie pas 08.00 uur.

We hebben ontbeten voor onze cabin (Gisborne) in de zon. Heerlijk gewoon. Het mooiere weer komt er dus aan. 

Vandaag moeten we ongeveer 180 km rijden. We besluiten rustig aan te doen want we hebben alle tijd. We rijden de bergen in. We stijgen tot ongeveer 1000 meter om vervolgens weer te dalen en te stijgen.

We stoppen op een parkeerplaats waar ze allemaal informatieborden staan met de geschiedenis van de omgeving. We zitten langsh een Highway maar druki is het niet. Een vogel komt steeds dichterbij. Hennie vertrouwd het voor geen meter want tijdens het fietsen is hij door een zelfde soort aangevallen. Deze keer zet hij niet de aanval in. 

Bij een volgende parkeerplaats kunnen we via een trap afdalen naar de rivier die daar loopt. Bij weer een andere parkeerplaats kunnen we over een brug lopen. Deze manier van rijden is in ieder geval relaxter. 

In Optiki lunchen we. We nemen een warme maaltijd dan kunnen we vanavond ons brood op eten.

15 kilometer voor onze overnachting  zien we een natuurreservaat. Het blijkt een gebied te zijn dat is opgezet voor het  behouden en uitbreiden van bepaalde vogelsoorten. Het gebied is door vrijwilligers opgezet en ook door hun beheert. Je mag lopen op houten aangelegde paden. We zien overal vallen staan voor ratten en/of possums staan. Op weg liggen heel veel dode possums. 

Omstreeks 14.30 uur zijn we op onze motelkamer. Het motel is gelegen tussen een meer en de zee. We zitten op de eerste etage van het motel met uitzicht op het meer en de zee. 

We gaan wandelen. Heen langs het meer en terug via het strand. Op het strand hebben we de wind tegen maar het is heerlijk uitwaaien.